Do przebarwienia martwego zęba dochodzi w wyniku pourazowego krwawienia miazgi zęba. Dzieje się to w jego wnętrzu. W wyniku tego krwawienia ząb zmienia kolor z białego na żółty, brązowy, a nawet szary lub czarny. Przebarwienie może również powstać na skutek zastosowania preparatów do leczenia kanałowego, w których skład wchodzi bar, jod lub srebro. Wtedy ząb nabiera pomarańczowo-czerwonego, ciemnoczerwonego, szarego lub czarnego zabarwienia. Ten rodzaj przebarwień obejmuje tylko martwego zęba i nie dotyczy zębów żywych.
SCHEMAT ZABIEGU
Wybielanie zęba martwego rozpoczyna się od wykonania zdjęcia RTG, na podstawie którego dentysta ocenia prawidłowość wcześniejszego leczenia kanałowego. Następnym etapem jest ponowne otwarcie korony i umieszczenie w niej specjalnego środka wybielającego. Otwór zostaje zabezpieczony opatrunkiem tymczasowym. Środek wybielający wymienia się zazwyczaj co kilka dni, aż do momentu uzyskania pożądanego efektu. Po zakończeniu wybielania komora zęba jest zamykana przy pomocy typowego wypełnienia kompozytowego.
ZALECENIA
Materiały wybielające ze względu na swój skład (nadboran sodu, nadtlenek mocznika) mogą tylko spowodować dalsze osłabienie korony, przez co zęby martwe stają się mniej odporne na działanie czynników zewnętrznych. Dlatego należy zwrócić uwagę na rodzaj spożywanych pokarmów pomiędzy kolejnymi wizytami i wyeliminować te, które mogłyby doprowadzić do uszkodzenia lub pęknięcia korony.
